چهره های دارالعباده: میرزامحمـّد فـرّخی یزدی

انعکاس ماهنامه جامع میبد در یزدفردا "میرزامحمـّد فـرّخی یزدی، فرزند محمّد ابراهیم سمسار یزدی، ملقب به «لسان‏المله» و «تاج‏الشّعرا» و متخلّص به «فرّخی» در 1263ش در یزد متولد شد. او دومین فرزند ذکور محمّد ابراهیم بود.

از برادرش عبدالغفور فرّخی ملقب به «ملّت»، 11سال کوچکتر بود.

فرخی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه مرسلین انگلیسی‏های یزد آغاز کرد، امـّا به علّت سرودن اشعاری علیه اولیای مدرسه اخراج شد.

وی از 16سالگی به کارهایی چون شعربافی و نانوایی پرداخت. او شاعری را از همین دوران آغاز کرد.

کلّیات سعدی و دیوان مسعود سعد سلمان همدم او می‏شوند و اشعار سعدی او را به سرودن شعر متمایل می‏کند. فرّخی در اوایل نهضت مشروطیت و تشکیل حزب دموکرات به این حزب پیوست و از آزادیخواهان مشهور یزد به شمار می‏آمد. او در نوروز 1289ش مسمّطی علیه ضغیم‏الدّوله قشقایی، حاکم یزد سرود.

این شعر خشم ضغیم‏الدّوله را برانگیخت و دستور حبس و شکنجه و دوختن دهان فرّخی را صادر کرد.

فرّخی پس از آزادی از زندان در 1290ش به تهران رفت و پس از چند سالی در 2شهریور 1300ش نخستین شماره روزنامه طوفان را منتشر کرد.

وی در مقالات خود به دولتمردانی چون: مشیرالدّوله، وثوق‏الدّوله،مخبرالسّلطنه و قوام‏السّلطنه تاخت و از آزادیخواهانی چون: شیخ محمّد خیابانی و کلنل محمّدتقی پسیان ستایش کرد.

روزنامه طوفان در دوران انتشار بیش از 15 بار توقیف شد.

از فعالیت‏های مهم او: مخالفت با قرارداد 1919م، 1298ش.

تحصن در سفارت شوروی در اعتراض به دستگیری مخالفان حکومت رضاخان 1300ش و ... .

از آثار او می‏توان: فتح‏نامه، 1289ش، دیوان اشعار و سفرنامه از تهران تا مسکو را نام برد.

عاقبت‏الامر پزشک احمدی به کمک یاور نیرومند در 25 مهرماه 1318ش با تزریق آمپول هوا فرّخی را به قتل رساند.

قبر او احتمالاً در گورستان مسگرآباد تهران باشد که هرگز شناخته نشد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا